Kommil Foo

GRIND is een liefdevolle familiekroniek van drie generaties. Al hebben Raf en Mich Walschaerts het daarbij vooral over hun ouders, die in de herfst van hun leven zijn beland. Raf zingt dat hij als zoon nu de vader is geworden en de vader een hulpbehoevende zoon. De cirkel van het leven als een beproefd recept van Kommil Foo. Moeder is vooral zwijgzaam, maar ziet en voelt wel alles wat er in het gezinsleven omgaat. De aandoenlijke details en het zuivere spel van de broers (prachtig hoe ze moeizaam als hoogbejaarden door de kamer schuifelen) maken van ‘GRIND’ een bloedmooie voorstelling.

De theatershow is gebouwd op een dikke laag melancholie en liefdessentiment. De broers tonen genoeg relativeringsvermogen en hebben ook een bescheiden portie onbekommerde lol toegevoegd, die een enkele keer uitloopt op sprankelende slapstick.